Ταξίδι με diesel ή plug-in; Μπορεί η plug-in υβριδική έκδοση ενός μοντέλου να αποδειχθεί πιο οικονομική στο ταξίδι από την αντίστοιχη diesel; Πότε συμφέρει η μία και πότε η άλλη επιλογή; Τι ισχύει στην πόλη και με τα μοντέλα βενζίνης;
Τα diesel μοντέλα αποτελούν τα κατ` εξοχήν «ταξιδιάρικα» μοντέλα έχοντας το προτέρημα της σημαντικά χαμηλής κατανάλωσης σε ταχύτητες αυτοκινητόδρομου. Αφενός μεν οι πετρελαιοκινητήρες έχουν χαμηλότερη κατανάλωση από αντίστοιχης ισχύος βενζινοκινητήρες, αφετέρου δε και η τιμή του diesel κίνησης είναι φθηνότερη από της αμόλυβδης. Φυσικά υπάρχουν και οι εναλλακτικές λύσεις της αεριοκίνησης, ωστόσο οι επιλογές σε μοντέλα είναι αρκετά περιορισμένες, συνεπώς δεν θα μας απασχολήσουν επί του παρόντος.
Θα μας απασχολήσει όμως μία νέα τεχνολογία, η οποία συνεχώς κερδίζει έδαφος και νέους υποστηρικτές. Αναφερόμαστε στα plug-in hybrid (PHEV) μοντέλα, τα οποία συνδυάζουν κινητήρες εσωτερικής καύσης με ηλεκτροκινητήρες και μπαταρίες, ικανές να κινήσουν αμιγώς ηλεκτρικά το αυτοκίνητο για τουλάχιστον πενήντα χιλιόμετρα.
Ήδη στην ελληνική αγορά έχουν κάνει το ντεμπούτο τους αρκετά plug-in υβριδικά μοντέλα, καθώς εκτός των άλλων, αποτελούν και μία δημοφιλή επιλογή ανάμεσα στους εταιρικούς χρήστες, μιας και επωφελούνται της μηδενικής φορολόγησης και της δυνατότητας έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδα, κατά τον χρόνο πραγματοποίησης της αγοράς, προσαυξημένης κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%).
Η σημασία της διαχείρισης της μπαταρίας Τα plug-in μοντέλα είναι προγραμματισμένα, ώστε να καταναλώνουν όσο το δυνατόν λιγότερο καύσιμο, συνεπώς χρησιμοποιούν κυρίως τον ηλεκτροκινητήρα. Έτσι λοιπόν με μία πλήρως φορτισμένη μπαταρία μπορείτε να πραγματοποιήσετε όλες τις καθημερινές μετακινήσεις εντός πόλης σχεδόν με αποκλειστικά ηλεκτρική ενέργεια. Άρα με μηδενική κατανάλωση και χωρίς ρύπους. Για να ακριβολογούμε το κόστος θα ισοδυναμεί με τις κιλοβατόρες που θα κάψεις. Τα PHEV μοντέλα στην πλειοψηφία τους χρησιμοποιούν μπαταρίες με ωφέλιμο φορτίο περίπου 11 με 12 KWh. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι θα εξαντλήσετε όλη την μπαταρία (σ.σ. αφού η αυτονομία αρκεί για 1 ημέρα μετακινήσεων), τότε το κόστος είναι 11 επί την τιμή της κιλοβατόρας. Στην αγορά υπάρχουν πολλοί πάροχοι πλέον και με διαφορετικές χρεώσεις, ωστόσο σε κάθε περίπτωση υπολογίστε περίπου κοντά στο 1 ευρώ και κάτι. Οκ στην πόλη δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, τι γίνεται όμως σε ένα ταξίδι, εκεί που δεν θα φτάσει η μπαταρία;
Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει την ισοδυναμία των αδειών οδήγησης στην Ελλάδα.
Υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει την ισοδυναμία των αδειών οδήγησης στην Ελλάδα. Ηταν αναμενόμενο να συμβεί, από τη στιγμή που τέθηκε στο νομοσχέδιο για την Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα – Μικροκινητικότητα και για τον λόγο αυτό το θεωρούσαμε δεδομένο.
Το μόνο που περιμέναμε από την ισοδυναμία της άδειας οδήγησης αυτοκινήτου (Β) με την άδεια οδήγησης μοτοποδηλάτου (ΑΜ, έως 50 κυβικά εκατοστά) και την άδεια οδήγησης ελαφρού δικύκλου (Α1, έως 125 κυβικά εκατοστά), ήταν να καταλήξουν οι ασφαλιστικές δικλίδες κι αν κάτι θα άλλαζε ως προς τις προτάσεις της κυβέρνησης.
Τελικά, το μόνο που άλλαξε είναι ότι από 3 ώρες μαθημάτων πρακτικής εκπαίδευσης, που θα πρέπει να παρακολουθήσουν οι οδηγοί αυτοκινήτου με δίπλωμα Β, θα πρέπει τελικά να κάνουν 5 ώρες. Πλέον όσοι το επιθυμούν θα έχουν και δίπλωμα για 125 cc με δίπλωμα αυτοκινήτου, αφού ακολουθήσουν την προβλεπόμενη διαδικασία.
Τι επιτρέπει ο νόμος για την ισοδυναμία αδειών οδήγησης
Συγκεκριμένα, βάσει του νέου νόμου επιτρέπεται:
Η οδήγηση μοτοποδηλάτων: (κατηγορία ΑΜ) από οδηγούς που κατέχουν την άδεια οδήγησης αυτοκινήτου (Β) πάνω από 6 έτη και έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 27 ετών.
Η οδήγηση ελαφρού δικύκλου: (κατηγορία Α1), μόνο εντός της Ελλάδας από οδηγούς που κατέχουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου (Β) πάνω από 6 έτη, έχουν συμπληρώσει την ηλικία 27 ετών και έχουν ολοκληρώσει 5 ώρες σχετικής εκπαίδευσης.
Το νέο πλαίσιο ισοδυναμιών αποτελεί διαχρονικό αίτημα του ευρύτερου κλάδου δικύκλων στη χώρα μας, και εναρμονίζεται με ευρωπαϊκή οδηγία που ισχύει εδώ και 15 χρόνια. Έχει εφαρμοστεί με επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια σε διάφορα κράτη τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης, με διαπιστωμένα οφέλη τόσο στην αστική μετακίνηση όσο και την οδική ασφάλεια.
«Ο ΣΕΜΕ στέκεται πάντα αρωγός σε κάθε πρωτοβουλία που προάγει την αστική κινητικότητα και βελτιώνει την οδική ασφάλεια. Θεωρούμε ότι ο νέος νόμος εισάγει και στην χώρα μας μια ισορροπημένη ρύθμιση στο θέμα των ισοδυναμιών, διευκολύνοντας την πρόσβαση των πολιτών σε ένα προσιτό, αποτελεσματικό και ασφαλές μέσο για την αστική μετακίνησή τους. Είμαστε βέβαιοι ότι, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι μακροπρόθεσμα ωφελημένοι από αυτή την ρύθμιση θα είναι η αστική κινητικότητα και η οδική ασφάλεια», αναφέρει ο Σωτήρης Χατζίκος, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του νεοσύστατου ΣΕΜΕ.
Με διάταξη του νόμου 4758/2020 η κατάθεση πινακίδων αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας στη ΔΟΥ γίνεται ηλεκτρονικά
Η συγκεκριμένη διάταξη έχει ως εξής:
Νόμος 4758/2020 – ΦΕΚ Τεύχος A’ 242/04.12.2020 Περιστολή του λαθρεμπορίου – Κύρωση του Πρωτοκόλλου για την εξάλειψη του παράνομου εμπορίου καπνού, διατάξεις περί κοινωφελών περιουσιών και σχολαζουσών κληρονομιών, διατάξεις για τα τέλη κυκλοφορίας και τα τέλη ταξινόμησης, κίνητρα για την προσέλκυση φορολογικών κατοίκων και άλλες διατάξεις.
Άρθρο 66 Ηλεκτρονική δήλωση ακινησίας οχημάτων – Τροποποίηση του άρθρου 22 του ν. 2367/1953
1. Μετά την παρ. 1 του άρθρου 22 του ν. 2367/1953 (Α΄82), προστίθεται παρ. 1Α ως εξής:
«1Α. Για τα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης οχήματα και τις μοτοσυκλέτες, η ακινησία δηλώνεται στη Φορολογική Διοίκηση ηλεκτρονικά, μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – ΕΨΠ) από τον ιδιοκτήτη ή κάτοχο του οχήματος.
Η δήλωση περιλαμβάνει τα ακριβή στοιχεία της πόλης, της οδού και του αριθμού, του σημείου ακινητοποίησης του οχήματος.
Η άδεια κυκλοφορίας και οι πινακίδες αριθμού κυκλοφορίας του οχήματος δεν παραδίδονται στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.
Αμέσως μετά τη δήλωση, ο ιδιοκτήτης ή κάτοχος του οχήματος έχει υποχρέωση να αφαιρέσει από το όχημα τις πινακίδες αριθμού κυκλοφορίας του και να φυλάσσει το όχημα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 6 του άρθρου 45 του ν. 2992/2002 (Α΄ 54).
Προκειμένου για την έκπτωση των τελών κυκλοφορίας, η ακινησία δηλώνεται πριν την έναρξη του έτους που αφορά και ισχύει μέχρι την ανάκλησή της μέσω αίτησης άρσης ακινησίας.
Δήλωση ακινησίας μετά την έναρξη του έτους που αφορά, δεν λαμβάνεται υπόψη για τις ανάγκες έκπτωσης των τελών κυκλοφορίας.
Με κοινή απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την υποβολή, τον τύπο της δήλωσης ακινησίας και άρσης αυτής και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.»
2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 2367/1953 (Α΄ 82) αντικαθίσταται, προστίθενται εδάφια και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Αυτοκίνητο όχημα, για το οποίο υποβλήθηκε δήλωση ακινησίας, απαγορεύεται απολύτως να κυκλοφορήσει για οποιαδήποτε αιτία.
Όχημα, για το οποίο έχει δηλωθεί ακινησία, εάν εντοπισθεί στο πλαίσιο ελέγχων που διενεργούνται από τα κατά νόμο αρμόδια όργανα και από τις υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, είτε να κυκλοφορεί είτε να φέρει πινακίδες αριθμού κυκλοφορίας, αίρεται αυτοδικαίως η ακινησία και επιβάλλονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, πέραν των τελών κυκλοφορίας και του προστίμου μη καταβολής αυτών που προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις, και διοικητικό πρόστιμο ίσο με δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ.
Σε περίπτωση υποτροπής, το πρόστιμο του προηγουμένου εδαφίου τριπλασιάζεται και, με απόφαση του κατά νόμο αρμοδίου οργάνου, αφαιρείται για τρία (3) έτη το δίπλωμα οδήγησης του ιδιοκτήτη ή κατόχου του οχήματος.
Όχημα που εντοπίζεται σταθμευμένο σε διαφορετικό σημείο από αυτό το οποίο έχει δηλωθεί στην ηλεκτρονική ακινησία ή διερχόμενο, θεωρείται ότι κυκλοφόρησε.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Προστασίας του Πολίτη και Εσωτερικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων καθορίζονται τα όργανα και η διαδικασία ελέγχου για τη διαπίστωση των παραβάσεων των προηγουμένων εδαφίων, η διαδικασία ενημέρωσης των αρμοδίων οργάνων για την επιβολή των κυρώσεων από τα αρμόδια όργανα για τη διενέργεια των ελέγχων που προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.
Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την είσπραξη και απόδοση του διοικητικού προστίμου.»
3. Στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 2367/1953, προστίθενται εδάφια και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Σε περίπτωση διακοπής της ακινησίας με σκοπό να τεθεί το αυτοκίνητο σε κυκλοφορία, ο ιδιοκτήτης ή κάτοχος αυτού υποχρεούται προηγουμένως να το δηλώσει στην αρμόδια υπηρεσία της Φορολογικής Διοίκησης.
Για οχήματα που τίθενται σε ακινησία, σύμφωνα με την παρ. 1.Α, η άρση αυτής πραγματοποιείται με υποβολή αίτησης ηλεκτρονικά, μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – ΕΨΠ), εφόσον καταβληθούν τα τέλη κυκλοφορίας του έτους της άρσης.
Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. δύνανται να ορίζονται περιπτώσεις για τις οποίες η κατάθεση της αίτησης για τη θέση σε ακινησία και την άρση αυτής θα συνεχίσει να υποβάλλεται στις Δ.Ο.Υ.»
4. Μετά την παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 2367/1953, προστίθεται παρ. 4Α ως εξής:
«4Α. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύναται να δημιουργηθεί ειδικός ιστότοπος στην Ενιαία Ψηφιακή Πύλη της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – ΕΨΠ), όπου με βάση μόνο τον αριθμό κυκλοφορίας τους στο μητρώο οχημάτων της Α.Α.Δ.Ε., θα παρέχονται δημόσιες πληροφορίες (open data) σχετικά με την κατάσταση κίνησης ή ακινησίας των οχημάτων για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας στην Ελλάδα, την τρέχουσα κατάσταση ασφάλισής τους, τυχόν δήλωσή τους ως απωλεσθέντων ή κλαπέντων, και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Με την ίδια απόφαση ορίζονται η διαδικασία και οι λεπτομέρειες χορήγησης των στοιχείων μητρώου οχημάτων από την Α.Α.Δ.Ε., προς δημοσίευση στον ανωτέρω ειδικό ιστότοπο, αποκλειομένης της δημοσιοποίησης κάθε είδους στοιχείων ταυτότητας των ιδιοκτητών ή κατόχων των οχημάτων. με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης ορίζονται οι πληροφορίες που θα χορηγούνται από άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς προς δημοσιοποίηση στον ανωτέρω ιστότοπο, η διαδικασία χορήγησης και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.»
Ίσως είναι ο πιο συνήθης θόρυβος που μπορεί να έχεις ακούσει να βγάζει το αυτοκίνητό σου. Τι μπορεί να σημαίνει όμως; Θεματάκι με τους σωλήνες. Οι σωλήνες είναι πολύ σημαντικοί για το σύστημα ψύξης του κινητήρα . Είναι όμως και από τα πιο αδύναμα εξαρτήματα. Η συνεχής δουλειά που κάνουν (που μεταφέρουν τον αέρα και το υγρό ψύξης μέσω του κινητήρα) συχνά προκαλεί μικρές ρωγμές σε αυτούς τους σωλήνες. Από αυτές τις τρυπούλες λοιπόν, ξεφεύγει ο ήχος που μοιάζει με ελαφρύ σφύριγμα!
Ένα sound “κλικ κλικ κλικ ” κάτσε καλά να πούμε
Στην εμφάνιση του γλυκού αυτού ήχου του συνεχόμενου “κλικ”, μάλλον θα χρειαστεί να ελέγξεις τη δεξαμενή λαδιού του αυτοκινήτου σου. Και εδώ είναι που θα σε προτρέψουμε μόλις τον ακούσεις, πριν πας το αυτοκίνητό σου στο συνεργείο, να τσεκάρεις λίγο τον δείκτη στάθμης του. Είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για ένδειξη χαμηλών επιπέδων λιπαντικού λαδιού. Πράγμα που όταν συμβαίνει, κάνει τα έμβολα να βγάζουν αυτόν τον ήχο αφού δεν είναι σωστά λαδωμένα και δεν μπορούν να λειτουργήσουν ομαλά.
Θόρυβος, όταν παίρνει στροφές
Όταν ακούγεται ένας έντονος θόρυβος αλλά μόνο όταν στρίβεις, ενδεχομένως να σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο θεματάκι με τους τροχούς ή με τα ελαστικά. Έλα που δεν είναι οι μόνοι λόγοι αυτοί όμως. Μπορεί να είναι οι συνηθέστεροι, αλλά όχι οι μόνοι. Σε όχι τόσο συχνές περιπτώσεις αυτός ο ήχος κατά τη στροφή, μπορεί να σημαίνει ότι έχει φθαρεί αρκετά το ρουλεμάν ή ότι οι τροχοί δεν έχουν τη σωστή ισορροπία.
Έντονο γουργουρητό
Σαν αυτό που κάνουν τα πολύ μεγάλα αιλουροειδή. Όταν ακούσεις αυτόν τον ήχο κατά την επιτάχυνση του αυτοκινήτου, είναι πολύ πιθανό να σημαίνει ότι έχει τρυπήσει ο σιγαστήρας του. Και ενώ αυτές οι μικρές τρυπούλες στον σιγαστήρα μπορεί να φαίνονται ακίνδυνες, θα σου προτείναμε να τις επισκευάσεις άμεσα γιατί έχουν τη δυνατότητα να επιτρέψουν τη διαρροή αναθυμιάσεων στον χώρο των επιβατών.
Κρότοι, ελαφρείς αλλά αισθητοί
Αν ακούσεις έναν ήχο σαν ελαφρύ κρότο ή σαν μικρό χτύπημα ας πούμε, από τον κινητήρα σου, συνήθως είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά. Θα χρειαστεί να απευθυνθείς (όπως και σε όλες τις φορές) σε έναν ειδικό για να το εξετάσει και να σου εξηγήσει πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. Μερικές φορές, όταν επιταχύνεις ο κινήτηρας που δεν έχει ρυθμιστεί σωστά ή λειτουργεί με λάθος καύσιμο (πολύ χαμηλό σε ποσοστό οκτανίων) μπορεί να προκαλέσει αυτόν τον ήχο.
Στεναχωρημένο υδραυλικό τιμόνι
Τι μπορεί να σημαίνει ο παράξενος ήχος που ακούς κατά την κίνηση του υδραυλικού σου τιμονιού; Ένα σύνηθες υδραυλικό τιμόνι αποτελείται από την αντλία, η οποία καταλήγει σε έναν ιμάντα στο μπροστινό μέρος του κινητήρα σου, τις ράβδους πρόσδεσης για να συνδεθεί το τιμόνι στις αρθρώσεις όπου είναι τοποθετημένοι οι τροχοί του αυτοκινήτου σου. Με την πάροδο του χρόνου, μερικά από τα στεγανοποιητικά που περιέχει το υγρό υδραυλικού τιμονιού μπορεί να φθαρούν από τη συχνή καθημερινή χρήση και να προκαλέσουν διαρροές. Όταν όμως το υγρό του υδραυλικού τιμονιού στάζει ή διαρρέει, η αντλία του υδραυλικού τιμονιού μπορεί να αρχίσει να “κλαίει” όταν στρέφεις προς πάσα κατεύθυνση το τιμόνι, προειδοποιώντας ότι έχει “ξεμείνει” από το υγρό της.
Νιαούρισμα
Όταν οι μέρες είναι ιδιαίτερα κρύες έξω (καλή ώρα) να έχεις υπόψιν σου ότι πολλά αδέσποτα γατάκια ψάχνοντας ένα ζεστό μέρος για να κουρνιάσουν, μπορεί να καταλήξουν στις ζεστές μηχανές των φρεσκοπαρκαρισμένων αυτοκινήτων στον δρόμο. Έχε λοιπόν υπόψιν σου ότι το νιαούρισμα δεν είναι κάποιος από τους “φυσικούς ήχους” του αυτοκινήτου σου, αλλά προέρχεται μάλλον από κάποιο αδέσποτο γατάκι που στη προσπάθειά του να βρει ζεστασιά εγκλωβίστηκε στο αυτοκίνητό σου. Θα σε συμβουλεύαμε, μόλις διαπιστώσεις ότι μάλλον κάτι τέτοιο συμβάινει, να ζητήσεις βοήθεια σε ένα συνεργείο, να απευθυνθείς στην πυροσβεστική ή σε κάποιο φιλοζωϊκό σύλλογο. Τέλος, αν καταφέρεις και το απεγκλωβίσεις, μπορεί να σου γεννηθεί και η ανάγκη να το υιοθετήσεις! Κάρμα είναι αυτό, σε βρίσκει μόνο του 😉
Σου αρέσουν άπειρα οι αυτοκινητάδες – ή και μπορεί και όχι. Όπως και να ‘χει, το αυτοκίνητό σου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας γιατί σε πηγαινοφέρνει όπου και αν θες να πας. Έχεις μία αγάπη προς αυτό και το προσέχεις για να έχεις. Κάποιοι όμως, κινούνται για τα απαραίτητα με μοτοσυκλέτες και γι’ αυτό, θα πρέπει σαν οδηγοί αυτοκινήτων να έχουμε κάποια πράγματα κατά νου όταν βγαίνουμε στην άσφαλτο. Είναι πολύ σημαντικό, να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση, καθώς σύμφωνα με έρευνες πολλά τροχαία δυστυχήματα, οφείλονται σε απόσπαση προσοχής. Οι μοτοσυκλετιστές είναι λίγο πιο ευάλωτοι όσον αφορά στην συνύπαρξή τους με άλλα οχήματα στον δρόμο και γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε έξτρα προσεκτικοί τόσο εμείς, όσο και εκείνοι.
Προσοχή στους καθρέφτες σου!
Αγαπημένε μας φίλε οδηγέ. Οι καθρέφτες σου είναι πολύ σημαντικό εργαλείο και δεν πρέπει να ξεχνάς να τους χρησιμοποιείς, αφού αυτό μπορεί να προλάβει πολλές καταστάσεις. Λόγω της κατασκευής τους, οι καθρέφτες σου μπορεί να δείχνουν ένα αντικείμενο σαν να είναι πιο κοντά από όσο νομίζεις ή και το αντίστροφο. Σε κάθε περίπτωση, πρόσεχε και ιδιαιτέρως αν δεις μοτοσυκλέτα. Μπορεί να φαίνεται σαν να είναι μακριά σου, αλλά στην πραγματικότητα να είναι δίπλα σου.
Έχε τον νου σου στα τυφλά σημεία
Μπορεί με τους καθρέφτες σου να μπορείς να δεις πολλά, αλλά πάντοτε υπάρχουν τυφλά σημεία και είναι πολύ επικίνδυνα. Έτσι λοιπόν, όταν πρόκειται να αλλάξεις λωρίδα να είσαι σίγουρος ότι έχεις ελέγξει τα πάντα και αυτή σου η κίνηση γίνεται με ασφάλεια, γιατί καμιά φορά μία μοτοσυκλέτα μπορεί φαίνεται σαν να είναι μέρος ενός αυτοκινήτου ή να μπερδευτεί μέσα στην κίνηση στη λωρίδα και να γίνει το κακό.
Θέλεις να στρίψεις προς τα αριστερά; Διπλοτσέκαρε!
Αυτές οι στροφές είναι πολύ επικίνδυνες. Έρευνες έχουν δείξει ότι πολλά ατυχήματα έχουν συμβεί σε διασταυρώσεις, όταν ένα όχημα κάνει προσπάθεια να στρίψει αριστερά. Είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάς το φλας σου, το οποίο δεν υπάρχει απλά σαν διακοσμητικό. Μπορεί η “τράκα” να μην είναι γερή, αλλά σε κάθε περίπτωση ο μοτοσυκλετιστής μπορεί να τραυματιστεί αρκετά.
Μην κολλάς από πίσω τους
Πάντα κράτα τις αποστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο προλαβαίνεις καταστάσεις και για εσένα και για τον μπροστινό σου, μιας και έχεις χρόνο να αντιδράσεις αν σταματήσει απότομα για οποιονδήποτε λόγο. Το ίδιο ισχύει και για εσένα που οδηγείς μηχανή.
Μείνε στη λωρίδα σου
Καλό είναι να αποφεύγεις τις αλλαγές στις λωρίδες. Μια μοτοσυκλέτα δεν πιάνει τον χώρο που πιάνει ένα όχημα σε μια λωρίδα. Μην κάνεις απότομες κινήσεις ή κινήσεις της τελευταίας στιγμής. Πιάσε μια που να σε βολεύει και όταν θέλεις να αλλάξεις, φρόντισε να το κάνεις με μεγάλη προσοχή, τηρώντας και τα παραπάνω.
Έχε πάντα στο μυαλό σου τις μοτοσυκλέτες
Αυτό ίσως είναι από τα πιο σημαντικά που μπορείς να κάνεις. Καλό είναι να ξεκινάς έχοντας πάντα στο μυαλό σου ότι θα συναντήσεις μοτοσυκλέτα. Σιγά σιγά θα εκπαιδεύσεις το μυαλό σου και θα σου γίνει συνήθεια. Αν θέλεις να το κάνεις λίγο πιο προσωπικό, σκέψου πόσοι φίλοι και συγγενείς βρίσκονται καθημερινά πίσω από ένα τιμόνι μοτοσυκλέτας.
Βροχή, λακκούβες και νερά
Πολλές φορές θα σου έχει τύχει να βρέχει όσο οδηγείς και ξέρεις ότι μπορεί να είναι δύσκολο να διακρίνεις λακκούβες. Όπως και να ‘χει, ελάττωσε ταχύτητα και πρόσεχε πολύ, γιατί ούτε οι μοτοσυκλετιστές αλλά ούτε και οι πεζοί θέλουν να λουστούν με λάσπη.
Και για εσένα που οδηγείς μοτοσυκλέτα:
Είναι σημαντικό να κρατάς τις αποστάσεις σου και να φοράς το κράνος σου, αυτό εξυπακούεται. Προσπάθησε όμως, να σταματήσεις να κάνεις προσπεράσεις όταν δεν πρέπει και έχε λίγη υπομονή. Μπορεί να αργήσεις λίγο να φτάσεις στον προορισμό σου, αλλά δεν πειράζει. Take it easy! H ασφάλειά σου είναι πιο σημαντική.
Ξέρουμε ότι σου αρέσει να έχεις “χώρο” για να τρέξεις την αγάπη σου. Είτε οδηγείς όμως μοτοσυκλέτα είτε αυτοκίνητο, φρόντισε να τηρείς πάντα τον ΚΟΚ και να σκέφτεσαι ότι δεν είσαι μόνος σου στο δρόμο. Η ασφάλεια είναι πρώτη από όλα και θα πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τη διασφαλίζουμε τόσο σε εμάς όσο και στους γύρω μας.
Εσύ αλλάζεις 2 ή 4 ελαστικά; Αν είσαι από αυτούς που τα αλλάζουν ανα ζευγάρι, τότε που βάζεις τα καινούργια, μπροστά ή πίσω;
Είσαι από αυτούς που αλλάζουν την τετράδα λάστιχα; Ή αλλάζεις τα εμπρός που τρώγονται πρώτα και έτσι αγοράζεις μόνο ένα ζευγάρι τη φορά; Κι αν είναι έτσι, που βάζεις τα καινούργια; Εμπρός ή πίσω;
Πολλοί θα σπεύσουν να πουν πως τα λάστιχα πρέπει να αλλάζουν τέσσερα μαζί. Πέντε θα πουν κάποιοι βάζοντας και τη ρεζέρβα στο παιχνίδι. Και όλα αυτά είναι σωστά. Αν όμως δεν στο επιτρέπει η τσέπη σου, τότε η αλλαγή ανά ζευγάρι ακούγεται καλύτερα, από το να βγάλεις άλλη μια σεζόν με τα φθαρμένα λάστιχα που έχεις πάνω στο αμάξι.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα εμπρός λάστιχα που μεταδίδουν την κίνηση και στρίβουν, αφήνουν περισσότερη γόμμα στο δρόμο και έτσι φθείρονται πιο γρήγορα από τα πίσω που γενικά ακολουθούν και πιέζονται μόνο σε γρήγορες στροφές. Μιλάμε πάντα για την πλειοψηφία των αυτοκινήτων που είναι προσθιοκίνητα.
Αυτό σημαίνει πως αν αλλάξεις και τα πίσω όταν αλλάξεις τα εμπρός, πιθανώς να πετάς λάστιχα με πολύ «ψωμί» πάνω τους. Ιδανικά θα ήθελες να κρατήσεις τα πίσω και να αγοράσεις μόνο ένα νέο ζευγάρι. Οπότε έχεις το εξής δίλημμα: Που θα βάλεις τα καινούργια; Εμπρός ή πίσω;
Σε πρώτη ανάγνωση, και η κλασσική συμβουλή είναι τα νέα, φρέσκα λάστιχα να μπουν εμπρός. Στο κάτω κάτω είναι ο άξονας που κάνει όλη τη δουλειά και άρα θες την καλύτερη δυνατή πρόσφυση. Με τα φρέσκα λάστιχα εμπρός μειώνεις την περίπτωση γλιστρήματος του εμπρός άξονα, της υποστροφής δηλαδή όπου εσύ στρίβεις το τιμόνι και το αμάξι πάει ευθεία, όπως όταν έχει πάγο.
Όμως η υποστροφή διορθώνεται εύκολα. Αν το αμάξι βγάλει μούτρα, αφήνεις το γκάζι και τα μαζεύει. Και αυτή η αντίδραση είναι η πιο απλή και πιο αναμενόμενη. Ακόμη και ο πιο άπειρος οδηγός, όταν δει κάτι να πηγαίνει στραβά (ή ίσια ενώ θέλει να στρίψει σε αυτή την περίπτωση) αφήνει το γκάζι.
Αν όμως τα φρέσκα λάστιχα πάνε εμπρός, τότε τα πίσω υστερούν σε πρόσφυση. Οπότε το πρόβλημα αντιστρέφεται. Η πιθανότερη συμπεριφορά δεν είναι το αμάξι να βγάλει μούτρα, αλλά να βάλει τη μούρη στη στροφή και να αφήσει την ουρά να γυρίσει. Η υπερστροφή θέλει ανάποδο τιμόνι και γκάζι για να διορθωθεί. Κάτι που ακόμη και έμπειροι οδηγοί θα βρουν δύσκολο να κάνουν, πόσο μάλλον οι άπειροι.
Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι προτείνουν τα νέα λάστιχα να μπαίνουν στον πίσω άξονα ώστε αν γλιστρήσει κάτι , να είναι το εμπρός μέρος που διορθώνεται απλά και μόνο αφήνοντας αντανακλαστικά το γκάζι. Στο κάτω κάτω, τα παλιά δεν θα είναι τόσο φθαρμένα για να μην έχει πρόσφυση ο εμπρός άξονας, ενώ ο πίσω, που είναι και ελαφρύτερος, κινδυνεύει παραπάνω.
Τι λέτε λοιπόν; Τα φρέσκα λάστιχα εμπρός ή πίσω; Κι αν λέτε εμπρός, τι προτείνετε για τους νέους οδηγούς που δεν ξέρουν από ανάποδο τιμόνι;
Μπορεί να δείχνει άγριο, όμορφο, ατίθασο. Μπορεί να ξηλώνει την άσφαλτο σε κάθε φανάρι, και να περνάς από πάνω ότι κινείται. Πόσο σπορ όμως το θες για κάθε μέρα όταν πρέπει μαζί με όλα αυτά, να κάνει καλά και τα υπόλοιπα;
Το σπορ πολύ το αγάπησαν, και φυσικό είναι αφού δείχνει και είναι όμορφο. Η χαμηλή γραμμή, το απλωτό προφίλ, το φαρδύ μετατρόχιο, και φυσικά η θέση οδήγησης, σαν να είσαι πιλότος. Και έτσι τα σπορ χαρακτηριστικά πέρασαν από τα σούπερσπορ υπεραυτοκίνητα στα καθημερινά μοντέλα, ακόμη και όταν οι επιδόσεις ή η οδήγηση δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα.
Το να διαλέξεις ένα γρήγορο και όμορφο αυτοκίνητο, φυσικά δεν είναι πρόβλημα. Μήπως όμως είναι πρόβλημα όταν είναι λίγο παραπάνω σπορ από ότι τελικά το θες; Ας πάρουμε τη θέση οδήγησης για παράδειγμα. Σκέψου την τέλεια σπορ θέση, χαμηλά στο πάτωμα, τα πόδια σχεδόν ίσια μέχρι τα πετάλια, σκέτη Formula 1.
Στη φόρμουλα 1 όμως οι οδηγοί μπαίνουν μία φορά και βγαίνουν άλλη μία. Και τους βοηθάνε και τρεις-τέσσερις παρατρεχάμενοι. Στη δική σου «φόρμουλα» όμως μπαινοβγαίνεις καμιά εικοσαριά φορές τη μέρα. Ακόμη και να μην έχεις τη μέση σου, έχεις ένα θέμα στο μπες-βγες.
Αν τώρα το αυτοκίνητό σου έχει και ψηλό κατώφλι στην πόρτα, κάτι που συνηθίζουν τα σπορ μοντέλα για επιπλέον στιβαρότητα, τότε πρέπει να κάνεις ολόκληρη μανούβρα, να διπλωθείς, να σηκώσεις πόδι να περάσεις την πόρτα, να ξαναδιπλωθείς και να πεταχτείς όρθιος. Βάλε τώρα να έχεις και κλειδιά, κινητό και τίποτε άλλο στα χέρια και όλα αυτά γίνονται ακόμη πιο δύσκολα.
Και αν έκανες το λάθος να το πήρες και δίπορτο, όπως συνηθίζεται με τα σπορ αυτοκίνητα, τότε πρέπει να κάνεις όλη τη μανούβρα και κάθε φορά που κάποιος θέλει να κάτσει πίσω σου. Βγες να τον πάρεις, βγες να τον αφήσεις.
Αξίζει; Αξίζει η ταλαιπωρία αυτή για τις λίγες στιγμές σπορ χαράς που απολαμβάνεις ανάμεσα στην κανονική χρήση του αυτοκινήτου σου; Αξίζει να βρίζεις κάθε φορά που μπαινοβγαίνεις, όταν δεν έχεις πουθενά να το «ανοίξεις» και το πας νορμάλ κάθε μέρα, μέχρι που ξεχνάς ότι «πάει»; Τι λες λοιπόν, πόσο σπορ το αντέχεις για κάθε μέρα;
Είναι δίκαιο για να κάνει 100 χιλιόμετρα στην Εθνική, ένα αυτοκίνητο να πληρώνει 12 ευρώ και ένα άλλο 20; Είναι δίκαιο για τα ίδια 100 χιλιόμετρα το ένα αυτοκίνητο να περνάει χωρίς να ρυπαίνει καθόλου, και το άλλο να σπέρνει δηλητήριο; Που υπάρχει ισορροπία;
Φυσικά η πρώτη αντίδραση είναι ότι έτσι πάλι «τιμωρούνται» όσοι έχουν παλιά αυτοκίνητα, κάτι που σπάνια είναι από επιλογή. Δεν φτάνει δηλαδή που δεν έχει κάποιος λεφτά να αγοράσει καινούργιο, θα πληρώνει και το παλιό «χρυσάφι» για να το κινήσει.
Βέβαια η λογική εδώ είναι να αποτραπεί η χρήση των παλιών αυτοκινήτων, ώστε να προστατευτεί το περιβάλλον και η υγεία μας. Γιατί φυσικά αν έχεις ένα αυτοκίνητο 10-15 ετών ή παλαιότερο που ρυπαίνει πολύ, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να μην ρυπαίνει, εκτός από το να μην το χρησιμοποιείς. Και αυτό δεν είναι λύση για τους περισσότερους.
Είναι λύση όμως για να βελτιωθεί η δημόσια υγεία και το περιβάλλον, γιατί η ανάγκη για μετακίνηση δεν ξεπερνάει την διασφάλιση της υγείας και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Βέβαια στη θεωρία αυτά είναι όλα όμορφα και μπορούμε να πούμε από αύριο πως όποιος δεν έχει αυτοκίνητο Euro 6 θα πρέπει να το παρατήσει και να πηγαίνει με τα πόδια.
Όμως στην πράξη το πράγμα είναι αλλιώς. Και όλα εξαρτώνται από το πως (και αν) θα εφαρμοστεί το σύστημα. Αν γίνει όπως με τα τέλη κυκλοφορίας που συνδέθηκαν με τους ρύπους, τότε δεν είναι άσχημα. Αν δηλαδή τα διόδια παραμείνουν ως έχουν (ίσως μετά από μία τελική αύξηση) για τα παλιά αυτοκίνητα, και τα καινούργια, λιγότερο ρυπογόνα, πληρώνουν λιγότερα. Έτσι για τον ιδιοκτήτη ενός παλιού μοντέλου δεν υπάρχει επιβάρυνση, απλά δεν υπάρχει ελάφρυνση. Και το κίνητρο να πάρει καινούργιο ενισχύεται, χωρίς τιμωρία.
Όμως έτσι θα χάσουν έσοδα οι εταιρείες εκμετάλλευσης, και έτσι υπάρχει περίπτωση να μείνουν τα διόδια ως έχουν για για τα νέα αυτοκίνητα και να αυξηθούν για τα παλιά. Σε αυτή την περίπτωση, και με δεδομένο ότι η χρήση τους δεν θα σταματήσει, αυτά τα αυτοκίνητα απλά θα κινούνται από παράλληλους δρόμους, μέσα από κατοικημένες περιοχές, θα κάνουν πιο πολλά χιλιόμετρα, μέσα στην κίνηση, και έτσι θα ρυπαίνουν ακόμη περισσότερο. Όχι μόνο είναι τιμωρία για τους ιδιοκτήτες τους, αλλά και έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από τη μείωση της ρύπανσης.
Ακόμη περισσότερο όμως, αυτά τα μέτρα δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα αν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για τους κατόχους παλαιών αυτοκινήτων. Και η λύση δεν είναι να πηγαίνουν με τα πόδια, αλλά να μπορέσουν να πάρουν καινούργια αυτοκίνητα. Και αυτό απαιτεί γενναιόδωρα οικονομικά κίνητρα από την κυβέρνηση, όπως μηδενισμό του ΦΠΑ και του τέλους ταξινόμησης για αυτές τις αγορές, και φυσικά απόσυρση, και απαγόρευση εισαγωγής παλαιών μεταχειρισμένων.
Τι λέτε λοιπόν; Πόσο δίκαιο είναι το μέτρο; Και πως θα πρέπει να εφαρμοστεί; Εσείς τι θέλετε να δείτε για να αλλάξετε το παλιό σας αυτοκίνητο, εκτός από «τιμωρίες»;
Εσύ όταν σταματάς στην άκρη του δρόμου για μερικά λεπτά να περιμένεις κάποιον, σβήνεις τον κινητήρα ή το αφήνεις να δουλεύει στο ρελαντί; Και το καλοκαίρι με τον κλιματισμό να δουλεύει, δεν το κάνεις περισσότερο;
Καλοκαίρι και ζέστη σημαίνει πως ο κλιματισμός δουλεύει στο φουλ συνέχεια. Και έτσι ταξί, λεωφορεία, φορτηγάκια διανομής και αυτοκίνητα Ι.Χ. μένουν ώρες στην άκρη του δρόμου με τη μηχανή στο ρελαντί. Είναι πρόβλημα;
Αν ρωτήσεις τους βρετανούς η απάντηση είναι «ναι». Και οι περισσότεροι βορειοευρωπαίοι συμφωνούν, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που ήδη στους εθνικούς ΚΟΚ προβλέπεται πρόστιμο για αυτή την συνήθεια.
Το πρόβλημα είναι διπλό. Από τη μία το εμφανές είναι ότι ένα αυτοκίνητο σταματημένο στην άκρη του δρόμου στο ρελαντί, ρυπαίνει. Και ρυπαίνει αρκετά. Όχι γιατί οι ρύποι είναι περισσότεροι στο ρελαντί, αλλά γιατί το αυτοκίνητο αφού δεν κινείται, εκπέμπει όλους αυτούς τους ρύπους στο ίδιο σημείο. Βάλε τώρα 10 ή είκοσι αυτοκίνητα σε μία γειτονιά, έξω από ένα σχολείο να περιμένουν το κουδούνι να παραλάβουν τα παιδιά τους.
Βάλε να είναι αναμμένα στον καύσωνα 10-15 λεπτά το καθένα για να δουλεύει το κλιματιστικό. Βάλε ότι οι ρύποι αυτοί παραμένουν σε μία γειτονιά μέχρι να τους αναπνεύσουμε όλους. Ακόμη πιο ειρωνικά, μέχρι να τους αναπνεύσουν τα ίδια τα παιδιά που περιμένουμε να μαζέψουμε από το σχολείο.
Ένα αυτοκίνητο σταματημένο στο ρελαντί για δέκα λεπτά ρυπαίνει όσο 200 αυτοκίνητα σε έναν δρόμο με ήπια κυκλοφορία. Αυτός ο υπολογισμός που έκαναν οι ειδικοί στον βρετανικό τύπο κάνει την συνήθεια του ρελαντί όχι απλά κακή, αλλά ανήθικη. Και έτσι ήδη βουλευτές ζητούν να αλλάξει ο ΚΟΚ και να γίνει πολύ πιο αυστηρός για τους παραβάτες.
Στην Μ. Βρετανία, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η στάση με ρελαντί τιμωρείται μόνο εφόσον ο παραβάτης δεν ακούσει στην πρώτη παρατήρηση (από περαστικούς ή την τροχαία) και είτε δεν σβήσει εντός ενός λεπτού το μοτέρ, είτε το σβήσει και το ξανανάψει εντός δύο λεπτών. Αυτά τα «ελαφρυντικά» που προσφέρουν τα χρονικά διαστήματα δεν ικανοποιούν τους νομοθέτες που τώρα ζητούν να επιβάλλεται πρόστιμο αμέσως.
Στην Ελλάδα όμως που το αιρκοντίσιον δουλεύει φουλ, που οι οδηγοί των λεωφορείων τα αφήνουν στο ρελαντί σε όλο τους το διάλειμμα, τι πρέπει να γίνει; Εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να απαγορευτεί το ρελαντί στη διάρκεια της στάσης; Εσείς το κάνετε αυτό; Και ξέρετε πόσο ρυπογόνο είναι; Τι λέτε;
Εσείς τι λέτε; Δεν είναι καλύτερα να πωλούνται οι πιο ιδιαίτερες πινακίδες υπέρ του δημοσίου αντί να φεύγουν κάτω από το τραπέζι; Και τελικά εσείς θα ενδιαφερόσασταν να αγοράσετε μία προσωπική πινακίδα που να μένει μαζί σας σε όλη σας τη ζωή;
Στην μάχη για την εξεύρεση πόρων πέφτουν πολλές ιδέες στο τραπέζι. Μία από αυτές είναι η διάθεση από το Υπουργείο Μεταφορών πινακίδες κυκλοφορίας διαφορετικές από τις άλλες που με το αζημίωτο θα αποκτούν οι οδηγοί ώστε να κάνουν τα αυτοκίνητά τους ξεχωριστά. Εσείς θα πληρώνατε για κάτι τέτοιο;
Η μεγαλύτερη αγορά τέτοιων πινακίδων βρίσκεται στην Μ. Βρετανία. Ενόσω κόβονται πινακίδες για τις ταξινομήσεις, κάθε τόσο ο αρμόδιος φορέας κόβει και κάποιες διαφορετικές. Μπορεί ο καθένας να παραγγείλει μία προσωπική πινακίδα, με το όνομά του, τα αρχικά ή συνδυασμούς γραμμάτων και αριθμών που κάτι σημαίνουν. Όταν όμως περισσότεροι του ενός ζητούν την ίδια πινακίδα, το πράγμα αλλάζει. Πινακίδες που θεωρούνται δημοφιλείς μπαίνουν σε δημοπρασία και πωλούνται σε τιμές που συχνά αγγίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Ναι, υπάρχουν πινακίδες που πωλήθηκαν προς μισό εκατομμύριο ευρώ ή και παραπάνω. Ποιο διάσημη η περίπτωση αυτής που έγραφε «F 1».
Φυσικά ένα τέτοιο στοιχείο μάρκετινγκ από την πλευρά του υπουργείου θα απευθυνόταν στη ματαιοδοξία κάποιων να ξεχωρίζουν. Όμως και σήμερα δεν γίνεται κάτι τέτοιο; Δεν κρατούνται οι «καλές» πινακίδες με «στρογγυλούς» αριθμούς και δίδονται σε «εξέχοντα» πρόσωπα; Εσείς νομίζετε πως τυχαία η πινακίδα με αριθμό 1000 ή άλλο στρογγυλό είναι σε κάποιο ακριβό αυτοκίνητο; Και τελικά με τι κριτήριο και ποιος «κονομάει» από αυτή την επιλεκτική μεταχείριση.
Αφού λοιπόν υπάρχει ήδη μία άτυπη επιλογή της πινακίδας, μήπως θα ήταν καλύτερα να γίνεται πάνω από το τραπέζι και με όφελος υπέρ του δημοσίου έναντι «χαρτζιλικιού»; Αν η ματαιοδοξία είναι τόσο έντονη, μήπως θα ήταν καλή ιδέα στην Ελλάδα της ύφεσης να βρεθεί ένας τρόπος να «πληρώσει» μερικούς μισθούς και συντάξεις; Εξ άλλου, δεν αλλάζει τίποτα για τους περισσότερους οδηγούς. Πέραν της επιλογής μονού-ζυγού, δεν υπάρχει σήμερα και άλλη δυνατότητα επιλογής. Απλά όσοι θέλουν και διαθέτουν χρήμα, θα μπορούν να προβούν σε περεταίρω διαφοροποίηση. Πειράζει;
Κάποιο φοβούνται πως όπως και στη Μ. Βρετανία θα χαθεί η ομοιομορφία των πινακίδων. Αν και δεν φαίνεται να είναι πρόβλημα κάτι τέτοιο, θα μπορούσε η Ελλάδα να κρατήσει τα τρία γράμματα και τέσσερις αριθμούς και να βρεις συνδυασμούς που να είναι επιθυμητοί. Πάλι θα υπήρχε αγορά.
Εσείς τι λέτε; Είναι καλός τρόπος να κερδίσει το δημόσιο; Δεν είναι καλύτερα να πωλούνται οι πιο ιδιαίτερες πινακίδες υπέρ του δημοσίου αντί να φεύγουν κάτω από το τραπέζι; Και τελικά εσείς θα ενδιαφερόσασταν να αγοράσετε μία προσωπική πινακίδα που να μένει μαζί σας σε όλη σας τη ζωή;
