Γνωρίζετε πότε λήγουν τα λάδια του αυτοκινήτου;

Το λιπαντικό ή τα λάδια στο χώρο του κινητήρα, αποτελούν ένα πολύ βασικό συστατικό για την εύρυθμη λειτουργία του. Εάν για τον οποιοδήποτε λόγο η στάθμη τους βρίσκεται κάτω από το επιτρεπτό όριο, τότε δεν θα γίνεται η σωστή λίπανση και τα μέταλλα θα φθαρούν πιο γρήγορα. Το ίδιο ισχύει και όταν χρησιμοποιούνται για πολύ καιρό χωρίς να αλλαχτούν, ή όταν δεν χρησιμοποιείται το κατάλληλο λιπαντικό που ορίζει ο κατασκευαστής.

Όσο το λιπαντικό μένει περισσότερο στο μοτέρ από όσο είναι προγραμματισμένο, το ιξώδες αρχίζει να αυξάνεται. Το ίδιο συμβαίνει με τις επικαθίσεις. Κατά συνέπεια, η απόδοση του κινητήρα πέφτει ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η φθορά. Κάποια μοτέρ χρειάζονται συμπλήρωμα πριν γίνει η αλλαγή, κάτι που το δικαιολογεί ο κατασκευαστής και το αναφέρει στο βιβλίο χρήσης ως κάτι το φυσιολογικό (ειδικά όταν το αυτοκίνητο κινείται στην πόλη).

Οι περισσότεροι γνωρίζουν πάνω – κάτω το ιξώδες. Για παράδειγμα ένα λιπαντικό που πληροί την προδιαγραφή 10W40 σημαίνει πως είναι κατάλληλο για θερμοκρασίες περιβάλλοντος από τους -10 έως τους 40 βαθμούς Κελσίου. Επίσης, υπάρχουν τρία είδη λαδιών, τα ορυκτέλαια και τα πιο διαδεδομένα ημισυνθετικά και συνθετικά.

Ένα βασικό στοιχείο το οποίο πιθανώς να μην ξέρουν αρκετοί, είναι ότι τα λάδια αυτοκινήτων έχουν και αυτά ημερομηνία λήξης. Από τη στιγμή που ανοιχτεί μια συσκευασία, η διάρκεια ζωής του λιπαντικού ορίζεται στην περιοχή των 6 μηνών. Ο λόγος είναι απλός. Η υγρασία, τα μόρια σκόνης και λοιπών εξωγενών παραγόντων δημιουργούν επικαθίσεις, που περνούν στον κινητήρα. οι οποίες στη συνέχεια περνάνε στον κινητήρα. Με κλειστή τη συσκευασία το προσδόκιμο ζωής κυμαίνεται μεταξύ 3 και 5 ετών, εξαρτώμενο από τη φύση, τον τύπο του εκάστοτε λιπαντικού κάθε φορά, αλλά και που είναι αποθηκευμένο.

Πηγή: Γνωρίζετε πότε λήγουν τα λάδια του αυτοκινήτου; – AutoGreekNews


Ποιο είναι καλύτερο: Kαδένα ή ιμάντας χρονισμού;

Ο χρονισμός των εκκεντροφόρων εναπόκειται στο δίπολο ιμάντα ή καδένας. Αμφότερα απαντώνται στη συντριπτική πλειοψηφία των κινητήρων, αφήνοντας κάποιες extreme και ιδιαίτερα πολύπλοκες υδραυλικές ή πνευματικές εναλλακτικές για πολύ σπάνιες και συνήθως πειραματικές περιπτώσεις. Ποιο, όμως, είναι καλύτερο; Ή, για να είμαστε ακριβείς, υφίσταται τέτοιος διαχωρισμός μεταξύ τους ή μιλάμε για ισοδύναμες εφαρμογές;

Η σύνδεση στροφάλου με εκκεντροφόρους διαμέσου καδένας έχει το πλεονέκτημα της μακροζωίας. Πολλοί αναφέρουν πως δεν χρειάζεται καν αντικατάσταση, αλλά φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Όσο καλομονταρισμένη κι αν είναι μια αλυσίδα, δεν παύει να υπόκειται σε φθορές. Σίγουρα, δεν θέλει συντήρηση ή αντικατάσταση με την ίδια συχνότητα όπως άλλα εξαρτήματα του κινητήρα (μπουζί, φίλτρα κλπ), αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αφήνεται στη μοίρα της έως ότου χαλαρώσει τελείως ή κάνει «κρακ». Στους παλαιότερους κινητήρες, τα συνήθη διαστήματα αντικατάστασης κυμαίνονται στις 200.000-230.000 χλμ., δίχως να λείπουν οι ακόμα πιο ανθεκτικές των 300.000 χλμ. Γενικότερα, είχε επικρατήσει η άποψη πως αν δεν «ανοίξεις» το μοτέρ για σημαντική εργασία, δεν χρειαζόταν να ασχοληθείς με την καδένα.

Στα σύγχρονα και, κυρίως, downsized σύνολα ωστόσο, οι καδένες έχουν χάσει σε μέγεθος και βάρος, δίχως να χρησιμοποιούν εξωτικά μέταλλα. Συν τοις άλλοις, πρέπει να δουλεύουν σε πιο πιεσμένες συνθήκες, ελέω υπερτροφοδότησης. Κάτι που, με απλά λόγια, σημαίνει πως πρέπει να κάνουν περισσότερη δουλειά σε σχέση με παλιότερα, με λιγότερη ποσότητα χάλυβα. Συνεπώς, αυξάνονται οι πιθανότητες αστοχίας και μειώνεται η διάρκεια ζωής. Και πάλι, όμως, μπορούν άνετα να ξεπεράσουν τις 150.000-180.000 χλμ. Εκεί που ξεκάθαρα χάνουν συγκριτικά με τον ιμάντα, είναι στη διαδικασία επισκευής. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται μέχρι το «κατέβασμα» του μοτέρ για την αντικατάσταση της καδένας, λόγω χωροταξίας. Οπότε φανταζόμαστε πού φτάνει το κόστος των εργατικών.

Ο ιμάντας, από την άλλη, είναι πολύ πιο εύκολος στη συντήρηση. Το χρονικό όριο αλλαγής τοποθετείται μεταξύ 60.000 και 150.000 χλμ., αν και κάποιοι ξεπερνούν τις 200.000 χλμ. Μια ασφαλής προσέγγιση είναι η ολοκλήρωση της 5ετίας και μια διανυθείσα απόσταση 150.000 χλμ., ακόμα κι αν ο ιμάντας φαίνεται να είναι σε καλή κατάσταση. Καλύτερα πρόληψη, παρά θεραπεία.

Πηγή: Ποιο είναι καλύτερο: Kαδένα ή ιμάντας χρονισμού; – AutoGreekNews


«Τσούζει» το πρόστιμο για παράνομη αναστροφή

Καθημερινά στο δρόμο οι περισσότεροι οδηγοί έρχονται αντιμέτωποι με πολλά στραβά και ανάποδα και διάφορες επικίνδυνες καταστάσεις. Για αυτό πρέπει πάντα να έχουν την προσοχή τους στο δρόμο και όχι να χαζεύουν δεξιά – αριστερά ή να ασχολούνται με το κινητό τηλέφωνο.

Παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. γίνονται πολλές, μεταξύ των οποίων από τις πιο συνηθέστερες είναι η παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη, του STOP, η είσοδος σε μονόδρομο κ.λπ. Παράλληλα και η πινακίδα που απαγορεύει την αναστροφή, είναι για κάποιους «αόρατη» ή… διακοσμητική. Πόσες φορές δεν έχει τύχει να μπλοκάρει ένα αυτοκίνητο την κυκλοφορία, γιατί ο οδηγός του προσπαθεί να κάνει αναστροφή εκεί που δεν επιτρέπεται, θέτοντας σε κίνδυνο άλλους και αυξάνοντας την πιθανότητα πρόκλησης ατυχήματος. Θα πείτε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αναγκάζεται κανείς να παρανομήσει, γιατί δεν επιτρέπεται να στρίψει αριστερά ή δεξιά και για να αλλάξει πορεία θα πρέπει να κάνει ένα σωρό κύκλους. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν είναι λύση να παρανομήσει.

Αν τύχει λοιπόν και γίνει «τσακωτός» όποιος κάνει αναστροφή σε σημείο που δεν επιτρέπεται, εφόσον υπάρχει η σχετική πινακίδα, τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο 200 ευρώ. Το ίδιο ποσό ισχύει και για άλλες συνήθεις παραβάσεις, όπως είναι η αριστερή ή δεξιά στροφή στους δρόμους που απαγορεύεται.

Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος αγνοήσει αυτά τα απαγορευτικά σήματα, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί, γιατί εκτός από το ότι μπορεί να «φάει» γερό πρόστιμο, ενδέχεται να προκαλέσει και σύγκρουση.

Πηγή: «Τσούζει» το πρόστιμο για παράνομη αναστροφή – AutoGreekNews