Ξέρεις να οδηγείς αυτόματο;

Ποτέ νεκρά στα φανάρια ή όπισθεν εν κινήσει με αυτόματο!

Στα αυτόματα οχήματα είναι δυνατές και οι χειροκίνητες αλλαγές, οι οποίες γίνονται είτε από τον ίδιο λεβιέ, είτε από μοχλούς στο τιμόνι.

Το ότι πήρες αυτόματο, δε σημαίνει ότι πατάς απλά γκάζι και φρένο και το οδηγείς σωστά. Δες τώρα 5 must κανόνες στην οδήγηση αυτόματου που λίγοι ξέρουν. Πόσους γνώριζες;

Το αυτόματο κιβώτιο έχει αποκτήσει αρκετούς υπέρμαχους  τα τελευταία χρόνια, καθώς προσφέρει άνεση και ευκολία στην οδήγηση, ενώ στα αυτόματα οχήματα είναι δυνατές και οι χειροκίνητες αλλαγές, οι οποίες γίνονται είτε από τον ίδιο λεβιέ, είτε από μοχλούς στο τιμόνι. Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως όσοι επιλέξουμε αυτόματο μοντέλο δε θα πρέπει να διαφοροποιήσουμε κάποιες συνήθειες που πιθανόν να έχουμε και να τις προσαρμόσουμε στις ανάγκες του αυτόματου κιβωτίου, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα βλάβης, κάτι που σημαίνει έξοδα και αντίστοιχα να μεγιστοποιήσουμε τη διάρκεια ζωής του κιβωτίου.

Πόσο καλά ξέρεις να οδηγείς αυτόματο;

Πόσο καλά ξέρεις να οδηγείς αυτόματο;

Ποτέ «νεκρά» σε φανάρι ή εν κινήσει
Εν αντιθέσει με τα χειροκίνητα κιβώτια, όπου επιβάλλεται να «νεκρώνουμε» σε κάθε στάση, στα αυτόματα οχήματα δεν πρέπει να επιλέγετε τη θέση Ν (Νeutral-Nεκρά) όταν σταματάτε σε φανάρι. Μπορεί να δημιουργείται η εντύπωση πως το κιβώτιο «ζορίζεται» όταν βρισκόμαστε σε στάση, ωστόσο τα σύγχρονα κιβώτια είναι αρκετά «έξυπνα» και καταλαβαίνουν πως το αυτοκίνητο βρίσκεται σταματημένο και έτσι κάνουν αποσυμπλοκή στο δίσκο, συνεπώς εξαλείφονται οι τριβές και η φθορά. Επιπλέον όταν ο επιλογέας βρίσκεται στη θέση Ν, ο κινητήρας ανεβάζει περισσότερες στροφές συγκριτικά με τη θέση D (Drive), κάτι που σημαίνει αυξημένη κατανάλωση. Αντίστοιχα αυτό συμβαίνει και όταν αφήνετε ένα όχημα να ρολάρει χωρίς ταχύτητα στο κιβώτιο και σε περιπτώσεις μάλιστα που βρίσκεστε σε κατηφόρα, θα καταπονήσετε και τα φρένα σας.

Ποτέ από D σε R αν δεν ακινητοποιηθεί πλήρως το όχημα
Είναι αυτονόητο πως δεν αλλάζουμε από πρώτη σε όπισθεν και αντίστροφα για κανένα λόγο. Ο λόγος είναι προφανής και έχει να κάνει με τη ζημιά που θα προκαλέσετε στο κιβώτιο του αυτοκινήτου σας. Φυσικά το κιβώτιο δεν επιτρέπει από μόνο του κάτι τέτοιο, ωστόσο δεν παύει να ζορίζεται ο μηχανισμός λειτουργίας του και μια πιθανή ζημιά θα είναι καταστροφική για το κιβώτιο.

Προσοχή με τις εκκινήσεις & την όπισθεν

To παρκάρισμα έχει τα μυστικά του
Αντίστοιχα όπως και στην προηγούμενη περίπτωση πριν βάλετε τον επιλογέα στη θέση P (Parking), το όχημά σας θα πρέπει να είναι πλήρως ακινητοποιημένο. Σε διαφορετική περίπτωση είναι πολύ πιθανό να προκαλέσετε ζημιά στο κιβώτιό σας. Συγκεκριμένα επειδή τα γρανάζια βρίσκονται σε κίνηση, κινδυνεύει ο μηχανισμός που προσπαθεί να τα σταματήσει. Επιπλέον θα πρέπει πάντοτε, όταν παρκάρετε σε έδαφος με κλίση, πέρα από την επιλογή της θέσης Ρ, να χρησιμοποιείτε και το χειρόφρενο, διότι το κιβώτιο δεν επαρκεί και οι μηχανισμοί του δέχονται πιέσεις.

Και το φρένο έχει κάποια μυστικά, όταν μιλάμε για αυτόματο κιβώτιο!

Και το φρένο έχει κάποια μυστικά, όταν μιλάμε για αυτόματο κιβώτιο!

Κάντε συνετές εκκινήσεις – Μην αφήνετε σιγά σιγά το φρένο
Η εκκίνηση του οχήματος θα πρέπει να είναι ομαλή και προοδευτική. Αποφύγετε ενώ το αυτοκίνητό σας βρίσκεται στη νεκρά, να μαρσάρετε και τη στιγμή που «φορτώσει» στροφές ο κινητήρας να βάλετε τη σχέση D. Αν θέλετε πιο «εκρηκτικές» επιδόσεις τότε επιλέξτε τη θέση D και βυθίστε απότομα το πεντάλ του γκαζιού (kickdown).

Επιπροσθέτως όταν εκκινείτε δε θα πρέπει να αφήνετε διστακτικά το φρένο, αλλά αποφασιστικά. Σε αντίθετη περίπτωση το κιβώτιο δίνει εντολή να εκκινήσει το όχημα και εμείς στην ουσία το πιέζουμε να μείνει σταματημένο με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι τριβές μέσα στο κιβώτιο, συνεπώς και η θερμοκρασία.

Το τελευταίο ισχύει και κατά τη διάρκεια της οδήγησης, όπου δεν θα πρέπει να γίνεται ταυτόχρονη χρήση του πεντάλ του γκαζιού και του φρένου για τους ίδιους λόγους.

Μην κατεβάζετε χειροκίνητα σχέση – κάντε kick down
Τα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων παίρνουν εντολή για να ανεβοκατεβάσουν σχέσεις από τις στροφές του κινητήρα. Συνεπώς όταν επιταχύνετε και ανεβαίνουν οι στροφές αυτά προετοιμάζονται να ανεβάσουν σχέση και φυσικά το αντίστροφο. Συνεπώς δεν πρέπει όταν επιταχύνετε να κατεβάσετε χειροκίνητα σχέση. Αν θέλετε τη μέγιστη δυνατή δύναμη π.χ. για προσπέραση καταφύγετε στη λύση του kickdown. Το κιβώτιο θα επιλέξει μόνο του την καταλληλότερη σχέση και θα κατεβάσει μία ή δύο σχέσεις ή και περισσότερες σχέσεις. Βεβαίως πέρα από αυτά τα 5 βασικά που πρέπει να προσέξετε, μία ακόμα πολύ κακή συνήθεια που έχουν οι οδηγοί, το οποίο ισχύει και για τα χειροκίνητα κιβώτια, είναι να στηρίζετε το χέρι σας στο λεβιέ. Μπορεί να ακούγεται παράλογο, ωστόσο με αυτή την κίνηση καταπονείται το δαχτυλίδι του επιλογέα που αλλάζει γρανάζια και μια πιθανή ζημιά θα σας κοστίσει αρκετά χρήματα για να την επισκευάσετε.

Ένα αυτόματο κιβώτιο CVT, με τον χαρακτηριστικό ιμάντα και τις τροχαλίες να διακρίνονται.

Ποιοι είναι οι βασικοί τύποι των αυτόματων κιβωτίων

Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι αυτόματων κιβωτίων. Το παραδοσιακό αυτόματο κιβώτιο, το κιβώτιο τύπου CVT και τα αυτόματα κιβώτια διπλού συμπλέκτη. Αρκετοί στα αυτόματα κιβώτια κατατάσσουν και τα ημιαυτόματα μηχανικά, επειδή οι αλλαγές γίνονται από μόνες τους, ωστόσο αυτό είναι λάθος, διότι στην ουσία μιλάμε για ένα μηχανικό κιβώτιο, με συμπλέκτη και όχι πολλαπλασιαστή ροπής, που απλά είναι προγραμματισμένο να αλλάζει ταχύτητες βάσει στροφών. Τέλος να αναφέρουμε πως στα σκαριά βρίσκεται και αυτόματο κιβώτιο τριπλού συμπλέκτη, μια ευρεσιτεχνία που κατοχύρωσε η Honda πριν λίγο καιρό.

Απλουστευμένο διάγραμμα του κιβωτίου DSG.

Απλουστευμένο διάγραμμα του κιβωτίου DSG.

Παραδοσιακό αυτόματο κιβώτιο

Είναι το παλιότερο σύστημα αυτόματου κιβωτίου και πλέον συναντάται όλο και πιο σπάνια. Κύριο ρόλο στη μετάδοση της κίνησης έχει ο μετατροπέας ροπής που παίρνει τη ροπή του κινητήρα, αλλάζει τις σχέσεις του κιβωτίου ανάλογα με την πίεση στο πεντάλ του γκαζιού και την περνά στους κινητήριους τροχούς.

Κιβώτιο τύπου CVT (Συνεχώς Μεταβαλλόμενων Σχέσεων)

Με απλά λόγια πρόκειται για κιβώτια που έχουν θεωρητικά άπειρες σχέσεις. Οι πιο απλές μορφές κιβωτίων CVT ενσωματώνουν δύο τροχαλίες. Η πρώτη τροχαλία ονομάζεται «τροχαλία-οδηγός» (drive pulley) και είναι αυτή που λαμβάνει τη ροπή από το στροφαλοφόρο, την οποία μεταφέρει μέσω του ιμάντα (ή καδένας σε κάποιες περιπτώσεις) στη δεύτερη «ακόλουθο-τροχαλία» (driven pulley), η οποία με τη σειρά της μεταδίδει την κίνηση στο διαφορικό. Η κάθε τροχαλία αποτελείται από δύο κώνους, ανάμεσα από τους οποίους περνάει ο ιμάντας (ή η καδένα) που τις ενώνει. Αυτοί έχουν την ιδιότητα να απομακρύνονται ή να πλησιάζουν μεταξύ τους, ανάλογα με την πίεση που ασκεί ο οδηγός στο γκάζι. Έτσι, όταν η απόσταση μεταξύ των κώνων της πρώτης τροχαλίας αυξάνεται, στην άλλη συγκλίνουν μεταξύ τους, διατηρώντας έτσι το ίδιο μήκος του ιμάντα. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργούνται άπειρες σχέσεις μετάδοσης, κοντές ή μακριές, αλλά και άπειρα ενδιάμεσα στάδια. 
 

Αυτόματα κιβώτια διπλού συμπλέκτη

Υπάρχουν δύο τύπου κιβωτίων διπλού συμπλέκτη, αυτά με υγρό, και αυτά με ξηρό συμπλέκτη. Το κιβώτιο βασίζεται σε δύο πρωτεύοντες άξονες που ο καθένας έχει το δικό του συμπλέκτη. Ο ένας άξονας φέρει τις μονές σχέσεις (1,3,5) και ο άλλος τις ζυγές (2,4,6). Η λογική των σειριακών αλλαγών είναι ότι μπορεί να προετοιμάζεται η αλλαγή με προεπιλογή της επόμενης σχέσης, ακόμα και αν το αυτοκίνητο βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους επιτάχυνσης. H ενεργοποίηση των δύο συμπλεκτών γίνεται έτσι ώστε να μην παρουσιάζονται διακοπές ροής. Παράλληλα, το σύστημα είναι έτσι ρυθμισμένο ώστε να αποφεύγονται, όσο το δυνατόν περισσότερο, οι διπλές αλλαγές.

Πηγή: https://www.autotriti.gr/data/news/preview_news/Odhgwntas-aytomato-5-pragmata-must-na-ksereis_140625.asp


Τα 4 είδη των αναρτήσεων

Η ανάρτηση αποτελείται από αμορτισέρ, τα ελατήρια, την αντιστρεπτική δοκό και κάποια εξαρτήματα συγκράτησης, όπως αρθρώσεις και ράβδους. Ο τρόπος σχεδίασης τους καθορίζει το είδος της ανάρτησης.

Ένα από τα πιο συχνά λάθη που ενδεχομένως να έχετε παρατηρήσει, είναι η ταύτιση της ανάρτησης ενός αυτοκινήτου με τα αμορτισέρ (αποσβεστήρες). Σε αυτό το άρθρο θα ορίσουμε την έννοια της ανάρτησης, θα αναφερθούμε στα διάφορα είδη που συναντάμε στον πίσω άξονα, στις κατασκευαστικές διαφορές που εντοπίζονται σε κάθε κατηγορία ανάρτησης, αλλά και στη συνεισφορά τους στη «συμπεριφορά» του αυτοκινήτου. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή!

Γιατί υπάρχει η ανάρτηση!
 

Με τον όρο ανάρτηση ενός οχήματος αναφερόμαστε σε μια κατασκευή, η οποία αποτελείται από τα γνωστά σε όλους μας αμορτισέρ, τα ελατήρια, την αντιστρεπτική δοκό και κάποια εξαρτήματα συγκράτησης, όπως αρθρώσεις και ράβδους. Ο τρόπος σχεδίασης των τελευταίων καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το είδος της ανάρτησης. Ουσιαστικά, η ανάρτηση είναι το σύνολο των εξαρτημάτων που διαχωρίζουν την αναρτημένη μάζα (πλαίσιο, κινητήρας, σύστημα μετάδοσης) από τη μη αναρτημένη μάζα του οχήματος (ζάντες, δισκόφρενα, ελαστικά). Η ύπαρξη συστήματος ανάρτησης είναι ζωτικής σημασίας για ένα αυτοκίνητο, τόσο για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου άνεσης των επιβατών, όσο για την οδική συμπεριφορά και τη βελτίωση της ενεργητικής ασφάλειας. 

Η επιλογή του καταλληλότερου είδους ανάρτησης είναι μία δύσκολη απόφαση για τους μηχανικούς των αυτοκινητοβιομηχανιών, μιας και πρέπει να βρεθεί η «χρυσή τομή» ανάμεσα στην άνεση, την οδική συμπεριφορά και την πολυπλοκότητα της κατασκευής (κόστος). Προκειμένου να αναλύσουμε τις αρχιτεκτονικές των αναρτήσεων που μπορεί να συναντήσει κανείς στο πίσω άξονα των αυτοκινήτων, αξίζει να τις ομαδοποιήσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες. 

Τα αμορτισέρ χωρίζονται στις μη ανεξάρτητες και μη ανεξάρτητες υλοποιήσεις

Όλα τα είδη των αναρτήσεων ταξινομούνται ή στην ομάδα των ανεξάρτητων ή στην ομάδα των μη ανεξάρτητων υλοποιήσεων. Σε ανεξάρτητες αναρτήσεις, η ταλάντωση στην οποία υπόκειται ο ένας τροχός, λόγω πχ μιας ανωμαλίας του οδοστρώματος, δεν μεταφέρεται στον συζυγή τροχό που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του άξονα. Οι πιο συχνές διατάξεις αναρτήσεων που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι τα γόνατα McPherson, οι αναρτήσεις πολλαπλών συνδέσμων και τα διπλά ψαλίδια. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στις πιο «απλές» διατάξεις, που ανήκουν στις μη ανεξάρτητες υλοποιήσεις. Σε αυτή την περίπτωση, οι ταλαντώσεις μεταφέρονται και στον απέναντι τροχό με αποτέλεσμα να «θυσιάζεται» η άνεση των επιβατών και να παρατηρούνται αναπηδήσεις του πίσω μέρους, που επηρεάζουν τη δυναμική συμπεριφορά του οχήματος. Οι τύποι αναρτήσεων αυτής της ομάδας που συναντώνται πιο συχνά στους πίσω άξονες των αυτοκινήτων, είναι ο άκαμπτος και ημιάκαμπτος άξονας. Ας ξεκινήσουμε την ανάλυση από τις πιο απλές υλοποιήσεις, οι οποίες, ασφαλώς, είναι οι μη ανεξάρτητες.

Πηγή: https://www.autotriti.gr/autoaccessories/news/data/accessories/TECH-Diafores-sthn-anartisi_142400.asp


Γιατί τα λάστιχα «πιάνουν» λιγότερο το καλοκαίρι;

Οι υψηλές θερμοκρασίες σε περίοδο καύσωνα, μειώνουν την πρόσφυση των δρόμων. Τι πρέπει να ξέρετε και τι μπορείτε να κάνετε;

Η οδήγηση τους καλοκαιρινούς μήνες έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Η θερμοκρασία και η κατάσταση της ασφάλτου κυρίως στο επαρχιακό δίκτυο, επηρεάζουν την ελκτική πρόσφυση αρνητικά με αποτέλεσμα να έχουμε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις γλιστρήματος εκεί που δεν το περιμένουμε. Που οφείλεται όμως αυτό και τι πρέπει να προσέχουμε;

Ο μεγαλύτερος εχθρός των ελαστικών είναι οι υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος και δρόμου.

Ο μεγαλύτερος εχθρός των ελαστικών είναι οι υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος και δρόμου.

Ελαστικά και καλοκαίρι

Tο καλοκαίρι παρατηρείται διάθλαση του δρόμου αρκετά μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητό μας

Tο καλοκαίρι παρατηρείται διάθλαση του δρόμου αρκετά μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητό μας

Ο μεγαλύτερος εχθρός των ελαστικών είναι οι υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος και δρόμου. Γι αυτό και οι πιέσεις των ελαστικών μας πρέπει να ελέγχονται τακτικά τις θερινούς μήνες και κυρίως σε περιόδους καύσωνα. Σε κάθε περίπτωση αυτός πρέπει να γίνεται όταν τα ελαστικά είναι κρύα και να μην ξεπερνά τις ενδείξεις του κατασκευαστή. Αν και γενικότερα τα ελαστικά πρέπει να έχουν αναπτύξει κάποια θερμοκρασία για να προσφέρουν την μέγιστη πρόσφυσή τους, τους καλοκαιρινούς μήνες σε συνδυασμό με την αυξημένη θερμοκρασία που έχει αναπτύξει ο δρόμος, έχουμε υπερθέρμανση με δυσάρεστα αποτελέσματα.

 Γυαλίζει άρα γλιστράει
Είναι σύνηθες το καλοκαίρι να παρατηρείται κατά την οδήγησή μας διάθλαση του δρόμου αρκετά μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητό μας. Αυτή η χαρακτηριστική αλλοίωση οπτικά συνοδεύεται και από αντίστοιχα μειωμένη πρόσφυση. Αυτό συμβαίνει γιατί η η άσφαλτος έχει αναπτύξει πολύ αυξημένη θερμοκρασία με αποτέλεσμα το μείγμα της και η δομή της να αλλοιώνεται βγάζοντας στην επιφάνεια τις λιπαντικές της ουσίες (σ.σ. η πίσσα που περιέχεται στην άσφαλτο είναι ελαιώδες υγρό). Αυτό είναι το βασικό σημάδι που μας υποδεικνύει πως η πρόσφυση του αυτοκινήτου μας είναι περιορισμένη και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Πηγή: https://www.autotriti.gr/data/news/preview_news/Odhghste-me-asfaleia-Meiwmenh-prosfysh-to-kalokairi_218484.asp?a=7