Εμπρός ή πίσω το καινούργιο ζευγάρι λάστιχα;

Εσύ αλλάζεις 2 ή 4 ελαστικά; Αν είσαι από αυτούς που τα αλλάζουν ανα ζευγάρι, τότε που βάζεις τα καινούργια, μπροστά ή πίσω;

Είσαι από αυτούς που αλλάζουν την τετράδα λάστιχα; Ή αλλάζεις τα εμπρός που τρώγονται πρώτα και έτσι αγοράζεις μόνο ένα ζευγάρι τη φορά; Κι αν είναι έτσι, που βάζεις τα καινούργια; Εμπρός ή πίσω;

Πολλοί θα σπεύσουν να πουν πως τα λάστιχα πρέπει να αλλάζουν τέσσερα μαζί. Πέντε θα πουν κάποιοι βάζοντας και τη ρεζέρβα στο παιχνίδι. Και όλα αυτά είναι σωστά. Αν όμως δεν στο επιτρέπει η τσέπη σου, τότε η αλλαγή ανά ζευγάρι ακούγεται καλύτερα, από το να βγάλεις άλλη μια σεζόν με τα φθαρμένα λάστιχα που έχεις πάνω στο αμάξι.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα εμπρός λάστιχα που μεταδίδουν την κίνηση και στρίβουν, αφήνουν περισσότερη γόμμα στο δρόμο και έτσι φθείρονται πιο γρήγορα από τα πίσω που γενικά ακολουθούν και πιέζονται μόνο σε γρήγορες στροφές. Μιλάμε πάντα για την πλειοψηφία των αυτοκινήτων που είναι προσθιοκίνητα.

Αυτό σημαίνει πως αν αλλάξεις και τα πίσω όταν αλλάξεις τα εμπρός, πιθανώς να πετάς λάστιχα με πολύ «ψωμί» πάνω τους. Ιδανικά θα ήθελες να κρατήσεις τα πίσω και να αγοράσεις μόνο ένα νέο ζευγάρι. Οπότε έχεις το εξής δίλημμα:  Που θα βάλεις τα καινούργια; Εμπρός ή πίσω;

Σε πρώτη ανάγνωση, και η κλασσική συμβουλή είναι τα νέα, φρέσκα λάστιχα να μπουν εμπρός. Στο κάτω κάτω είναι ο άξονας που κάνει όλη τη δουλειά και άρα θες την καλύτερη δυνατή πρόσφυση. Με τα φρέσκα λάστιχα εμπρός μειώνεις την περίπτωση γλιστρήματος του εμπρός άξονα, της υποστροφής δηλαδή όπου εσύ στρίβεις το τιμόνι και το αμάξι πάει ευθεία, όπως όταν έχει πάγο.

Όμως η υποστροφή διορθώνεται εύκολα. Αν το αμάξι βγάλει μούτρα, αφήνεις το γκάζι και τα μαζεύει. Και αυτή η αντίδραση είναι η πιο απλή και πιο αναμενόμενη. Ακόμη και ο πιο άπειρος οδηγός, όταν δει κάτι να πηγαίνει στραβά (ή ίσια ενώ θέλει να στρίψει σε αυτή την περίπτωση) αφήνει το γκάζι.

Αν όμως τα φρέσκα λάστιχα πάνε εμπρός, τότε τα πίσω υστερούν σε πρόσφυση. Οπότε το πρόβλημα αντιστρέφεται. Η πιθανότερη συμπεριφορά δεν είναι το αμάξι να βγάλει μούτρα, αλλά να βάλει τη μούρη στη στροφή και να αφήσει την ουρά να γυρίσει. Η υπερστροφή θέλει ανάποδο τιμόνι και γκάζι για να διορθωθεί. Κάτι που ακόμη και έμπειροι οδηγοί θα βρουν δύσκολο να κάνουν, πόσο μάλλον οι άπειροι.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι προτείνουν τα νέα λάστιχα να μπαίνουν στον πίσω άξονα ώστε αν γλιστρήσει κάτι , να είναι το εμπρός μέρος που διορθώνεται απλά και μόνο αφήνοντας αντανακλαστικά το γκάζι. Στο κάτω κάτω, τα παλιά δεν θα είναι τόσο φθαρμένα για να μην έχει πρόσφυση ο εμπρός άξονας, ενώ ο πίσω, που είναι και ελαφρύτερος, κινδυνεύει παραπάνω.

Τι λέτε λοιπόν; Τα φρέσκα λάστιχα εμπρός ή πίσω; Κι αν λέτε εμπρός, τι προτείνετε για τους νέους οδηγούς που δεν ξέρουν από ανάποδο τιμόνι;

Πηγή:https://www.autotriti.gr/data/news/preview_news/Empros-h-pisw-to-kainoyrgio-zeygari-lastixa_173562.asp


Πόσο σπορ το θες για κάθε μέρα;

Μπορεί να δείχνει άγριο, όμορφο, ατίθασο. Μπορεί να ξηλώνει την άσφαλτο σε κάθε φανάρι, και να περνάς από πάνω ότι κινείται. Πόσο σπορ όμως το θες για κάθε μέρα όταν πρέπει μαζί με όλα αυτά, να κάνει καλά και τα υπόλοιπα;

Το σπορ πολύ το αγάπησαν, και φυσικό είναι αφού δείχνει και είναι όμορφο. Η χαμηλή γραμμή, το απλωτό προφίλ, το φαρδύ μετατρόχιο, και φυσικά η θέση οδήγησης, σαν να είσαι πιλότος. Και έτσι τα σπορ χαρακτηριστικά πέρασαν από τα σούπερσπορ υπεραυτοκίνητα στα καθημερινά μοντέλα, ακόμη και όταν οι επιδόσεις ή η οδήγηση δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα.

Το να διαλέξεις ένα γρήγορο και όμορφο αυτοκίνητο, φυσικά δεν είναι πρόβλημα. Μήπως όμως είναι πρόβλημα όταν είναι λίγο παραπάνω σπορ από ότι τελικά το θες; Ας πάρουμε τη θέση οδήγησης για παράδειγμα. Σκέψου την τέλεια σπορ θέση, χαμηλά στο πάτωμα, τα πόδια σχεδόν ίσια μέχρι τα πετάλια, σκέτη Formula 1.

Στη φόρμουλα 1 όμως οι οδηγοί μπαίνουν μία φορά και βγαίνουν άλλη μία. Και τους βοηθάνε και τρεις-τέσσερις παρατρεχάμενοι. Στη δική σου «φόρμουλα» όμως μπαινοβγαίνεις καμιά εικοσαριά φορές τη μέρα. Ακόμη και να μην έχεις τη μέση σου, έχεις ένα θέμα στο μπες-βγες.

Αν τώρα το αυτοκίνητό σου έχει και ψηλό κατώφλι στην πόρτα, κάτι που συνηθίζουν τα σπορ μοντέλα για επιπλέον στιβαρότητα, τότε πρέπει να κάνεις ολόκληρη μανούβρα, να διπλωθείς, να σηκώσεις πόδι να περάσεις την πόρτα, να ξαναδιπλωθείς και να πεταχτείς όρθιος. Βάλε τώρα να έχεις και κλειδιά, κινητό και τίποτε άλλο στα χέρια και όλα αυτά γίνονται ακόμη πιο δύσκολα.

Και αν έκανες το λάθος να το πήρες και δίπορτο, όπως συνηθίζεται με τα σπορ αυτοκίνητα, τότε πρέπει να κάνεις όλη τη μανούβρα και κάθε φορά που κάποιος θέλει να κάτσει πίσω σου. Βγες να τον πάρεις, βγες να τον αφήσεις.

Αξίζει; Αξίζει η ταλαιπωρία αυτή για τις λίγες στιγμές σπορ χαράς που απολαμβάνεις ανάμεσα στην κανονική χρήση του αυτοκινήτου σου; Αξίζει να βρίζεις κάθε φορά που μπαινοβγαίνεις, όταν δεν έχεις πουθενά να το «ανοίξεις» και το πας νορμάλ κάθε μέρα, μέχρι που ξεχνάς ότι «πάει»; Τι λες λοιπόν, πόσο σπορ το αντέχεις για κάθε μέρα;

Πηγή: https://www.autotriti.gr/data/news/preview_news/Poso-spor-to-thes-gia-kathe-mera_209795.asp


Ποιο αμάξι που είχες, μετάνιωσες που έδωσες;

Τα αυτοκίνητα που έχουμε στην κατοχή μας, πολλές φορές και για διαφορετικούς λόγους, αναγκαζόμαστε να τα αποχωριστούμε. Ποιο μετανιώσατε όμως που αποχωριστήκατε και γιατί;

Στον «οδηγικό βίο» ενός μέσου ανθρώπου περνούν αρκετά αυτοκίνητα στην πάροδο των ετών. Συνήθως το πρώτο μας αυτοκίνητο, εκείνο στο οποίο μάθαμε να οδηγούμε είναι και το αγαπημένο μας, ωστόσο μετά αποκτάμε συνήθως κάτι πιο ισχυρό και με παραπλήσιο χαρακτήρα.

Κάποια στιγμή στην εξίσωση μπαίνουν και οι οικογενειακές μας υποχρεώσεις, οι οποίες όχι μόνον αλλάζουν τη ζωή μας, αλλά απαιτούν και την αλλαγή του αυτοκινήτου μας.  Μετά από κάποια χρόνια και όταν «τα παιδιά μεγαλώσουν», επιλέγουμε και πάλι με βάση τα δικά μας «θέλω» και αν τα οικονομικά μας το επιτρέπουν, μπορεί να κάνουμε την υπέρβαση και να αποκτήσουμε το αυτοκίνητο που ονειρευτήκαμε κάποια στιγμή στο παρελθόν. Σαν  «απωθημένο»…

Δεν είναι λίγες όμως οι φορές που όταν επιλέγουμε αυτοκίνητο αποκλειστικά για εμάς, κοιτάζουμε πάλι πίσω και ψάχνουμε για κάποιο με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά του μοντέλου που «αγαπήσαμε» στο παρελθόν. Αν μάλιστα αποτελεί και κλασικό πια μοντέλο, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα προσπαθήσουμε να βρούμε ένα ίδιο σε καλή κατάσταση ως μεταχειρισμένο.

Για κάποιον αυτό μπορεί να είναι μια Porsche 911, για κάποιον άλλον ένα MX-5 ή ακόμα κι ένα MINI. Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα αυτοκίνητα που δεν έχουν την κλασική αξία αυτών, αλλά αποτελούν ξεχωριστά αυτοκίνητα της αυτοκίνησης και κατάφεραν και «έμειναν» στην ιστορία.

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει για παράδειγμα την εξαιρετική αστική εικόνα ενός smart fortwo; Σε συζήτηση σχετική με άνθρωπο που έχει αλλάξει πολλά αυτοκίνητα μέχρι τώρα στη ζωή του, μου έκανε εντύπωση όταν μου είπε πως «το μόνο αυτοκίνητο που βλέπει ακόμα στον ύπνο του», είναι το smartάκι που είχε… Για την ευκολία του στην κίνηση, στο παρκάρισμα, την οικονομία του, ακόμα και τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του. 

Άλλοι πάλι είναι πιο «συναισθηματικοί» με τα αντικείμενα και μετανιώνουν που αποχωρίστηκαν το οικογενειακό αυτοκίνητο που οδηγούσε ο πατέρας τους πριν από αυτούς.

Με βάση το συναίσθημα και όχι τις ανάγκες σας, εσείς ποιο από τα αυτοκίνητα που είχατε κάποτε στην κατοχή σας, θα θέλατε να αποκτήσετε πάλι; Ποιο από αυτά «μετανιώσατε» που δώσατε και γιατί;

Πηγή:https://www.autotriti.gr/data/news/preview_news/Poio-amaksi-poy-eixes,-metaniwses-poy-edwses_206769.asp